Simone
13 augustus 1987 — 27 juli 2004
Simone Jansen
Lieve Simone,
Zo lang heb je gevochten tegen je ziekte. Je bleef altijd maar lachen en vragen hoe het met ons was. Jammer genoeg mocht je deze strijd niet winnen.
Nu ben je ergens waar je rust hebt en waar je geen pijn meer hebt.
Ik heb zoveel bewondering voor jou, je ging zo positief om met je ziekte. Nu ben je ergens waar je niet meer hoeft te strijden.
Lieve Simone, je bent echt een kanjer en we missen je!
Liefs alle Fokkers
Irisje
————————-
Een groet van Eva
het gaat te snel, de tijd
van vele dingen spijt
veel niet meer gedaan
te snel ben je bij me weggegaan
mooie woorden heb ik niet
mooie woorden komen niet
maar tranen komen soms spontaan
als ik jou in mijn gedachten zie staan
ik mis je stem, ik mis je lach
ik weet het nog zo goed die dag
bang dat zulke herinneringen vervagen
met het verstrijken van de dagen
ik zou willen dat de tijd stil blijft staan
zodat je nooit zou zijn weggegaan
geen gemis, verdriet of pijn
het had ook anders kunnen zijn
Wiets.
————————-
Afscheid nemen bestaat niet
Je komt als de wind die ik voel en de regen
Je volgt wat we doen als het licht van de maan
Ik zoek je in alles en ik kom je wel tegen
Ik fluister je naam en jij komt er aan.
Ik kijk in de lucht ik kijk in de zee
Waar ik ook zal lopen jij gaat met me mee
Iedere stap en ieder moment
Waar ik dan ook ben
Wat ik ook doe waar ik ook ga
Wanneer ik je nodig heb fluister ik je naam
En jij komt er aan
Afscheid nemen bestaat niet…
Anne
————————-
Weggaan
Weggaan is iets anders
dan het huis uitsluipen,
Zacht de deur dicht trekken achter je bestaan
en niet terugkeren.
Je blijft iemand op wie word gewacht.
Weggaan kan je beschrijven als een soort van blijven.
Niemand wacht want je bent er nog,
niemand neemt afscheid want je gaat niet weg.