Linda S.

13 juli 1980 — 16 oktober 2009

Foto Linda Bidprentje 261X350

Linda is 12 keer meegeweest met de stichting FOK, van 1989 tot en met 2000. Vaak was ze samen mee met Paul, haar broer.


Van haar familie kregen we de volgende teksten om hier op de sterrenpagina neer te zetten:

 

Linda-FOK.jpg#asset:791

Fokkamp

Een weekje op vakantie met fok. Wij allen wisten niet wat het in hield,maar het was misschien wel eens leuk voor jou en je broer Paul om onder lotgenootjes te zijn.

We brachten jullie op zaterdag weg, verlegen en stilletjes bleven jullie daar achter.

Ook voor ons was het een lange week want hoe ging het met jullie.

De andere zaterdag ophalen, wat een verdriet omdat de week al voorbij was .Je anders zo vlotte babbel hebben we op de terugweg niet gehoord, er was alleen stilte en tranen.

Thuis gekomen vlug op je kamer en na een uurtje of zo had je al een brief of 5 geschreven naar vriendinnetjes die je daar had opgedaan. Want een jaar wachten op het volgende kamp was toch wel heel lang.

Het waren toch wel de mooiste vakanties uit je kinderjaren (jammer voor de kinderen nu dat het niet meer mag, want wat was het een feestweek). Ook de w.j.v. weekenden heb je nooit overgeslagen.

Aan die kampen heb je mooie vriendschappen over gehouden. Jacqueline je begeleidster op kamp, op controle naar Rotterdam even bij haar langs in Barendrecht. Je was dol op haar twee kinderen Joris en Max en met hen had je een hele goede band. Landy de levenslustige en vrolijke meid uit Zierikzee. Als die op vakantie bij ons was dan stond het huis op stelten want dan waren de dagen te kort. En natuurlijk Jolanda Schutte die ook verschillende jaren bij ons op vakantie is geweest. Je hebt er veel verdriet van gehad dat ze zo vroeg is gestorven.

Op de mooiste dag van je leven, je huwelijk, mochten deze twee niet ontbreken .

Ze waren de gehele dag aanwezig. Jolanda vergat je ook niet, je hebt je bruidsboeket op haar graf gelegd. Zo werd ze er ook nog een beetje bij betrokken.

Ook op je afscheid waren ze erbij, ook , net als zo velen lieve meid de kerk was vol.

Zelfs Charlene was er, ze lag samen met jou in Rotterdam .

Ook je peuters van de school (waar je vrijwilligerswerk hebt gedaan, je deed dat zo graag, kleine kinderen was je hobby) waren er bij, witte ballonnen met sterretjes hebben ze met je meegestuurd om je te begeleiden.

Rust zacht lieve meid, wij proberen het een plekje te geven in ons leven maar zullen je nooit vergeten.

                                                           je zus Petra , Elmer en je pitje Kai
                                                           je broer Paul, Jayne
                                                          Pa en Ma

 


Lieve Linda,

Je hebt je dappere strijd op moeten geven
Al wilde je nog zo graag verder leven

Een vechter bleef je tot het eind aan toe
Ondanks alle tegenslagen nog lang niet levensmoe

Nu zijn we je kwijt en dat doet ons zoveel zeer
We hadden met je willen verder leven, nog zoveel jaren meer

Wat missen wij je lach en je gepraat
Weet dat je die gedachten voor altijd bij ons achter laat

Jij was de vrolijkste noot in ons gezin
Het gemis zal nooit meer over gaan, lieve Lin

Toch ben je een voorbeeld voor ons allemaal
In deze donkere dagen blijf jij de zonnestraal

We putten moed uit jouw manier van leven
En de positieve energie die jij ons altijd wist te geven

Zo blijf je voortleven in ons hart
We weten dat jij daarboven ergens op ons wacht

En dat je hier beneden ook altijd bij ons bent
Net als jij geloven we dat deze wereld onverklaarbare dingen kent

 Maar toch, het zal nooit meer zo worden zoals het hoort te zijn
Er zal altijd iemand missen:
dapper, vrolijk, grote mond maar een hartje oh zo klein

Lieve Linda, waarom nu, waarom zo, waarom jij: het blijft voor altijd gissen
Maar de prachtige tijd met jou hadden we voor geen goud willen missen

 Rust zacht.

 


Ons kleine zusje, ons vrolijke zusje 

Van kleins af aan altijd het liefst onder de mensen, alleen spelen was niks voor jou. Altijd hobbelde je achter ons aan, altijd ging je met ons mee. Ging ik met Rebana iets doen, jij moest ook mee. Dat is er altijd in gebleven, alleen zijn was gewoon niks voor jou.

 20 jaar geleden de 1ste keer op FOK-kamp, wij dachten is dit wel iets voor ons. Na een paar dagen voelden we ons al thuis, maar die 2 van de Graauw verstonden ze echt niet. Zaterdags naar huis we wilden niet, want dan moesten we weer een jaar wachten. Wat we daarna in die 10jaar FOK-kamp hebben meegemaakt is en blijft  één geweldige herinnering.

Als jij ergens was, was je ook duidelijk aanwezig. Je mond stond weinig stil, en dat is maar goed ook. Je kwam voor jezelf op, vocht voor waar je recht op had en voor wat je wilde. Net als voor Raoul, je hebt gevochten om ‘m te krijgen en je hebt ‘m ook gekregen. Hij zal voor altijd de jouwe zijn. 

Altijd was je de vrolijkste van ons allemaal. Lachen, gieberen, altijd in voor een geintje. Zeker met ome Karel heb je wat afgegieberd, jullie kwamen soms een hele avond niet meer van de slappe lach af, tranen over je wangen van het lachen. Je had zo’n aanstekelijke lach.

Naast de vrolijkste, was je zeker ook de sterkste van ons allemaal. Hoe jij met je ziekte omging, daar kunnen we alleen maar bewondering voor hebben. Altijd positief, zó’n moed. Je zei dat je nooit op zou geven en dat heb je ook niet gedaan. Je hebt tot het einde volgehouden, maar op het laatst begon je je moed te verliezen…

Een echte voetbalfan was je niet totdat je, je grote liefde Raoul ontmoette. Je ging een keer mee naar Feyenoord en vond het geweldig, eenieder die dat tegen sprak kon gelijk een weder woord verwachten. De mooiste herinnering was de finale van EUFA cup in 2002 na het laatste fluit signaal tilde ik je op, net zoals de spelers de cup omhoog hielden, wat hebben we toen gehuild. Je was de coach van ons zaalvoetbalteam, de trouwste supporter van Graauw3, wat zullen we je stem en steun gaan missen.

Een kindje was het liefste dat je wilde. Helaas zat dat er voor jou niet in, daar heb je zoveel verdriet van gehad. Toen ik zwanger was deed het je natuurlijk pijn, maar je was ook zó blij. Je kon niet wachten tot Kai er was. Jouw pitje, je boefje, je hebt zó van hem genoten. Het is gewoon niet eerlijk dat je niet véél meer tijd met hem gekregen, hebt.

Lieve zus, zeker de laatste tijd hebben we het zó leuk gehad samen. Even de stad in, beetje kletsen, koffie drinken. Koffie verkeerd, latté machiato, je vond het heerlijk! Even Lin bellen, ik deed het zo vaak. Het kan niet meer…

Zusje, ik zal je lach met twinkelende ogen nooit vergeten. Toen ik je zaterdag met Carolien nog even verzorgde deed ik wat onhandig met de oogschaduw, ik hóórde je gewoon lachen. Ik ga je ontzettend missen zus, maar ik weet dat je voor altijd voor altijd bij ons blijft!

Lieve zus je hart bleef maar kloppen

Toen was de rest al naar de knoppen

Je bleef vechten tot het laatst

Wachtend tot ieder was op zijn plaats

Toen sloeg jij je laatste zucht

Kleine je neemt nu je laatste vlucht

Zus we houden van je!!!!!!!!!!!!! 

Paul en Petra